Addiction bedradingsysteem de Brain

Een van de meest gestelde vragen door verslaafden en hun families is: Waarom is het zo verdraaid moeilijk om nuchter te blijven? Om het antwoord op deze vraag te begrijpen, helpt het om een ​​fundamenteel begrip van hoe verslaving bedradingsysteem aan de menselijke hersenen. Ter vereenvoudiging zal ik drugsverslaving te gebruiken als basis van deze discussie, maar hetzelfde rewiring zich bij alle vormen van verslaving, waaronder gedragsmatige verslavingen (seksverslaving, gokverslaving, eetverslaving, dwangmatig uitgaven, etc.).

In wezen, in een normale, gezonde hersenen de nucleus accumbens, ook bekend als de “beloning centrum” registreert aangename gevoelens in reactie op de natuur voorkomende, levensbevestigende stimuli (eten, seksuele aantrekkingskracht, enz.) Deze activiteiten worden beloond met gevoelens van genot, omdat zij zorgen voor de overleving van het individu en de soort. Dit is intelligent ontwerp op zijn best. Deze sensaties van plezier wordt voornamelijk veroorzaakt door de afgifte van neurotransmitters (neurotransmitters berichten in de hersenen dragen) zoals dopamine, serotonine en oxytocine (vooral dopamine). De beloningen center communiceert dan met andere gebieden van de hersenen, met inbegrip van die betrokken zijn bij de besluitvorming, het geheugen en de stemming centra, vertellen deze gebieden hoeveel het genoten van het eten, die seksueel, etc. Op deze manier mensen “leren” die dingen zijn plezierig. We associëren deze activiteiten met een gevoel van welzijn, en we maken de toekomstige beslissingen op basis van deze informatie.

Helaas kan de beloning centrum worden gemanipuleerd. Zo kan verslavende drugs kunstmatig te stimuleren door overstromingen van de hersenen met dopamine - overal twee tot tien keer de dopamine door natuurlijke stimuli (voedsel, seks, etc.) Dat is een vrij grote ontploffing van plezier sap! En, zoals het geval is met natuurlijke stimuli Dit door een genot gerelateerde informatie wordt doorgegeven aan gebieden van de hersenen omgaan met het geheugen, stemming en besluitvorming. Op deze manier we “leren” dat het nemen van drugs geeft ons een hele grote schok van genot.

Echter, de hersenen gebouwd te passen aan de ingang ontvangt. Na verloop van tijd, dat zich aanpast aan de buitensporige dopamine niveaus, veroorzaakt door aanhoudende drugsgebruik door het produceren minder dopamine en / of elimineren van dopamine-receptoren. Toch is de hersenen herinnert zich het plezier dat ooit kreeg van drugsgebruik, en het blijft gebruik te bevorderen. Dus wens drugs verandert in willen drugs, en dwang overneemt. Met andere woorden, de hersenen hardwires zelf voor verslaving. Drugs bieden niet meer het niveau van plezier ze ooit deden, maar de individuele desondanks voelt zich gedwongen te blijven gebruiken.

Triggers en Cravings en Relapse, Oh My!

Na een hersenen hardwired voor verslaving, “triggers” in het spel komen. Triggers zijn de gedachten en gevoelens die drug hunkeren veroorzaken. Als een verslaafde kan leren om triggers te identificeren en ze te stoppen in hun sporen - voordat ze het fenomeen van craving - die persoon heeft een kans om nuchter te blijven, ondanks het feit dat geactiveerd. Hierbij moet worden opgemerkt dat de drug onbedwingbare trek zijn niet hetzelfde als een niet-verslaafde persoon hunkeren naar een zak chips of een bolletje ijs na een dag hard werken. Drug hunkeren naar meer op de behoefte aan lucht na het houden van uw adem voor een minuut of meer. Met andere woorden, drugs hunkeren, als ze eenmaal in, buiten bewuste controle. Ze ontsnappen aan de rede en logica. Ze zijn zo krachtig dat ze gewoon overweldigen en de controle over denkproces van een individu. Wanneer drug hunkeren naar in te stellen, is het zeer, zeer moeilijk om de verslavende cyclus te stoppen.

Helaas, iets dat de hersenen triggers om de (verloren gewaande) plezier van het gebruik van drugs te onthouden is een mogelijke voorloper van hunkeren en terugval. Dit betekent dat bijna alles - items zowel intern als extern - een trigger kan zijn. Interne triggers omvatten meestal ongemakkelijk emoties zoals depressie, angst, schaamte, woede, angst, schuld, wroeging, etc. Externe triggers kunnen mensen, plaatsen, dingen en gebeurtenissen. Bijvoorbeeld, het zien van een oud gebruik maatje is vrijwel zeker om een ​​verlangen om pick-up te activeren, zoals rijden langs ontmoetingsplaats van een dealer. Herinneren verslaafden die zij gebruikten om oude blikken in leidingen voor het roken van drugs wijzigen - Voor sommige verslaafden, kan iets schijnbaar onschuldig als een afgedankt soda kan een trigger zijn. Vechten met je echtgenoot of een berisping op het werk kan ook een trigger zijn. Het is belangrijk op te merken dat niet alle triggers zijn negatief in de natuur. Soms materiaal successen en positieve emoties op te roepen de wens om partij - dat wil zeggen, het verlangen om te gebruiken.

Helaas, triggers zijn onvermijdelijk. Denk na over alcoholisten rijden langs billboard advertenties voor bier, whisky en wodka. Denk na over drugsverslaafden televisiekijken misdaad drama's waar de “daders” zijn de verkoop of het gebruik van drugs. Denk na over elke verslaafde helemaal omgaan met de achtbaan van het leven en de emoties induceert. Het ergste is dat in de vroege stadia van soberheid, wanneer een verslaafde is het meest kwetsbaar voor een terugval, viscerale reactie van de verslaafde om de verschillende emotionele en tekstuele aanwijzingen die hunkeren naar leiden tot sterker wordt in plaats van zwakker, wat betekent dat het eigenlijk moeilijker om geen pick-up op dertig dagen dan is het op drie dagen. Compounding dit is het feit dat de onderliggende (voorheen self-medicinale) psychologische problemen zoals angst en depressie zijn waarschijnlijk meer en meer als de tijd weg van drugsgebruik neemt toe doen gelden. In feite, studies tonen aan dat triggers en de onderliggende problemen zijn op hun hoogtepunt wanneer verslaafden zijn tussen de dertig en negentig dagen schoon. Gelukkig, na negentig dagen de kans op lange termijn onthouding beginnen toe te nemen, en na een jaar de kans op blijvende nuchterheid zijn eigenlijk heel goed. Het is dus heel belangrijk om herstellende verslaafden, zo snel mogelijk, manieren waarop zij zich kunnen identificeren en het tegengaan van de triggers te onderwijzen.

Veranderen It Up

Het goede nieuws is dat onze neurale systemen zijn veerkrachtig en aanpasbaar, en de overgrote meerderheid van de verslaafden kunnen verwachten dat hun functioneren van de hersenen om uiteindelijk te verbeteren tot bijna-basislijn, zolang ze schoon blijven. De truc is dan helpt verslaafden schoon blijven voor het jaar tot 18 maanden hun hersenen nodig hebben om te normaliseren - wat betekent dat het doorbreken van ontkenning, het identificeren van triggers, en het ontwikkelen van gezonde coping-mechanismen zo snel mogelijk. De meest effectieve therapeutische modaliteiten voor deze stappen zijn cognitieve gedragstherapie (CGT), groepstherapie, en de 12-stappen herstel bijeenkomsten.

CBT wijkt sterk af van de traditionele gesprekstherapie (op zoek naar hoe trauma uit het verleden van invloed op het heden), waarbij in plaats daarvan een meer richtlijn, hier-en-nu benadering. Met CBT, therapeuten en verslaafden kijken naar de mensen, plaatsen en dingen die leiden en versterking van de onbedwingbare trek dat verslaving te drijven. Vervolgens identificeren zij manieren waarop verslaafden kan kortsluiting het proces. Met andere woorden, worden verslaafden geleerd om hun triggers te herkennen en de verslavende cyclus vroeg onderbreken door na te denken over en / of iets anders te doen. In plaats van zich druk over wanneer / wanneer / hoe je een fix te scoren, verslaafden leren om deel te nemen in andere, gezondere gedrag als het gaan om een ​​soberheid gericht steungroep, schoonmaken van het huis, het lezen van een boek, tijd doorbrengen met familie, oefenen, enz.

Groepstherapie wordt gebruikt om dit proces te versterken. In deze therapeut vergemakkelijkt instellingen verslaafden in staat zijn om te zien dat hun ziekte niet uniek, dat anderen dezelfde dingen die ze hebben gedaan hebben gedaan en dat ze zelfs hebben gebruikt soortgelijke rechtvaardigingen. Dit alleen helpt om de schuld en schaamte dat zowel de trekker te verminderen en het gevolg zijn van de verslavende cyclus. Bovendien, zoals verslaafden praten over hun verleden drugsgebruik in groepssessies een breed scala van triggers wordt verlicht. Addicts zijn dan in staat om te bespreken, op groepsniveau, hoe effectief tegen te gaan die triggers. Na verloop van tijd zijn ze in staat om met elkaar te delen, gebaseerd op persoonlijke ervaringen, welke interventies werken en welke niet.

Een soortgelijke vorm van groepsleren voorkomt in 12-stapvergaderingen. Interessant, AA en andere 12-stappen programma's geleerd hoe je tegen verslaving triggers lang voordat de wetenschappelijke en therapeutische gemeenschappen zochten het uit. Kortom, in 12-stapvergaderingen leden van de groep delen hun “ervaring, kracht en hoop”. Daarbij houden zij een perfecte locatie voor de bestrijding van zowel interne als externe triggers te creëren. In wezen, als een lid van de groep aandelen, anderen indirect de ervaring van de emotionele of contextuele activeert de spreker het over heeft, en dan zijn ze niet handelen op deze triggers. Aangezien dit probleem zich vaker voordoet, vele triggers hun macht verliezen, waardoor ze veel minder kans om te hunkeren en terugval veroorzaken.

Dat gezegd hebbende, geen verslaafde ooit heeft zijn of haar probleem gelikt. Verslaving is een chronische, levenslange ziekte. Ja, van de hersenen wordt normaliseren voor een groot deel in de tijd, maar verslaafden zijn altijd kwetsbaar voor een terugval. Als de kracht van een aantal triggers afneemt, nieuwe ontstaan ​​om hun plaats in te nemen. Zo herstel is een continu proces dat nooit kan worden verlaten, net zoals het herstel van andere chronische problemen zoals diabetes en hart-en vaatziekten kan nooit veilig worden verlaten. Als zodanig veel herstellende verslaafden, zelfs die met lange termijn soberheid, vereisen, in aanvulling op regelmatige aanwezigheid op de 12-stap vergaderingen, of andere vorm “maintenance therapie” die hen ervan weerhoudt op de top van hun ziekte op het gebied van het herkennen en bestrijden van hun triggers. Meestal een-verslaving gerichte wekelijkse groep is de meest effectieve instelling voor deze.

Robert Weiss LCSW, CSAT-S is Senior Vice President van de klinische ontwikkeling van Elements Behavioral Health. Een licentie UCLA MSW afgestudeerde en persoonlijke leerling van Dr. Patrick Carnes, heeft hij klinische programma's ontwikkeld voor The Ranch in Nunnelly, Tennessee, Promises Treatment Centers in Malibu, en The Sexual Recovery Institute in Los Angeles. De heer Weiss heeft ook klinische multi-verslaving training en gedragsontwikkeling gezondheidsprogramma voor het Amerikaanse leger en tal van andere behandeling centra in de Verenigde Staten, Europa en Azië.